Ζούμε μια από τις ενδιαφέρουσες σελίδες της ιστορίας, μιας και όλα μπερδεύονται γλυκά για να λύσουν την χρηματιστηριακή κρίση μα όχι τα αποτελέσματα της ή και τις αιτίες που γέννησαν αυτήν.Τελικά η κατάρρευση των ιδεολογιών ,ίσως δεν υπήρξε στη δεκαετία του 80 και αυτοί που θα ανέτρεπαν το σύστημα ίσως δεν ήταν οι ανά τον κόσμο επαναστάτες, μα 100 στελέχη τραπεζών που πουλώντας αέρα οδήγησαν στα πρόθυρα κατάρρευσης το σύστημα, ως μαχητές του προχωρημένου κομμουνισμού!!!
Γεγονός είναι πώς ο διαχωρισμός της λογιστικής και πραγματικής οικονομίας βολεύει τους άτολμους, άβολους πολιτικούς που λειτουργούν ως εμπορικοί αντιπρόσωποι, θαρρείς και ο συσσωρευμένος πλούτος είναι λογιστικός.
Η γύμνια της παγκόσμιας κυριαρχίας της κοινωνίας της αγοράς ,μπροστά μας σάπια, γέρικη και ικανή στο να μας δηλώνει : ηθική είναι να πληρώνει αυτός που δεν φταίει, πολιτική είναι να βρίσκονται διέξοδοι στη διατήρηση της οικονομίας του απίστευτου κέρδους και της φτώχειας
Όταν ηρεμήσουν τα πράγματα και όταν πάλι και ξανά τα χρηματιστήρια βρουν την ανοδική τους πορεία ,τότε εν πλήρη ηρεμία ίσως απαντήσουμε στο ποιος κέρδισε από την κρίση, το ποιος έχασε το απαντάμε και τώρα.
Αλήθεια, αν σήμερα δια μαγείας εξαφανίσουμε από τον κόσμο τη φτώχεια, τούτη δε θα ξαναεμφανιστεί ποτέ ξανά; ή το σύστημά γεννά πάντα υπερκέρδη και φτώχεια ταυτόχρονα
Δήμος Χατζηπασχάλης
