Αφιερωμένο σε όλους εσάς που πληρώνετε.

Το κομμάτι αυτό είναι αφιερωμένο σε όσους και όσες πηγαίνετε στη δουλειά σας με δικά σας μέσα. Χτυπάτε το αυτοκίνητό σας, σας κόβουν κλήσεις για παράνομο παρκάρισμα, σας παίρνουν τις πινακίδες.

Σε όσους και όσες βρέχεστε ενώ περιμένετε τα μέσα μαζικής μεταφοράς και σας παίρνουν το πορτοφόλι ή σας βάζουν χέρι όταν καταφέρετε να μπείτε μέσα στον συνωστισμό. Σε όσους πληρώνεται τους καφέδες σας και τα σάντουιτς στη δουλειά σας. Στα αγόρια και τα κορίτσια αυτής της χώρας που... πληρώνουν οι ίδιοι τα ποτά και τα ταξίδια τους. Που ανάβετε τα τσιγάρα σας με σπίρτα. Που φιλοξενείτε τους φίλους και τις φίλες σας στα σπίτια σας.

Που τρώτε πίτα γύρο με πατάτες και περνάτε μονάχα απέξω από τις ψαροταβέρνες. Σε όλους εσάς που δεν το παίζετε μεγάλοι και τρανοί με ξένες πλάτες. Σε όλους εσάς που πληρώνετε την καλή ζωή των golden boys και των wiling girls. Γιατί σας αξίζει, τουλάχιστον, να ξέρετε ότι τα λεφτά σας πιάνουν τόπο.

Μπορεί να μην έχετε να πληρώσετε τα φροντιστήρια των παιδιών σας, μπορεί να πληρώνετε δόσεις για τα νοσήλια της μητέρας σας, αλλά με τον οβολό σας έχετε κάνει κάποιους συνάνθρωπούς σας ευτυχισμένους. Είναι κι αυτό μία ικανοποίηση. Δεν συμφωνείτε;
Γιάννης Αντύπας, ΄Εθνος