«Η απόφαση της κυβέρνησης να νομοθετήσει διαφορετικό μισθολογικό καθεστώς για τους νεοπροσλαμβανόμενους δημοσίους υπαλλήλους αντίκειται ευθέως τόσο στο Σύνταγμα όσο και στο Κοινοτικό Δίκαιο.
Σύμφωνα με το άρθρο 4 του Συντάγματος,
“1. Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.
2. Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις”.
Σύμφωνα δε με το άρθρο 22 παρ. 1 εδ. β΄, “Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας”.
Από την αρχή της ισότητας, που καθιερώνεται από τις προαναφερόμενες- απολύτως δεσμευτικές για τον νομοθέτη- διατάξεις, προκύπτει ότιοι νόμοι που ψηφίζονται από τη Βουλή αλλά και οι κανονιστικού περιεχομένου διατάξεις που εκδίδονται έπειτα από νομοθετική εξουσιοδότηση, κατά τη ρύθμιση ουσιωδώς ομοίων καταστάσεων και κατηγοριών προσώπων, δεν μπορούν να επιχειρούν αυθαίρετα δυσμενείς διακρίσεις εις βάρος ορισμένης κατηγορίας εργαζομένων που παρέχουν όμοια εργασία υπό τις αυτές συνθήκες.
Η ίση μεταχείριση, συνεπώς, στην αμοιβή μεταξύ εργαζομένων, με οποιοδήποτε υπηρεσιακό καθεστώς, που παρέχουν στον ίδιο εργοδότη την ίδια υπό τις αυτές συνθήκες εργασία, επιβάλλεται από τα παραπάνω κείμενα».
Αλ. Μητρόπουλος
Αλ. Μητρόπουλος
