Του Γρηγόρη Νικολόπουλου
Το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα που κατέθεσε στη Βουλή η κυβέρνηση στηρίζεται σε μια υπέροχη ευχή: ότι από το 2012 η οικονομία θα μπει σε ρυθμό ανάπτυξης, και μάλιστα επιταχυνόμενο και ταχύ. Ο υψηλός ρυθμός ανάπτυξης μειώνει το έλλειμμα και το χρέος ως ποσοστά του ΑΕΠ και εμφανίζει την οικονομία ως υγιή και ισχυρή. Δυστυχώς η πείρα έχει δείξει ότι αυτό δεν είναι πολύ πιθανό. Και δεν είναι πιθανό επειδή το Πρόγραμμα στηρίζεται σε μια πρωτοφανή φορολογική επιδρομή και σε μείωση όλων των εισοδημάτων. Οι φόροι και η μείωση του εισοδήματος θα οδηγήσουν -όπως οδήγησαν και μέχρι σήμερα- σε πολύ βαθύτερη ύφεση την οικονομία.
Και για τον λόγο αυτό θα πέσει έξω το Μεσοπρόθεσμο, όπως έπεσε έξω για τον ίδιο ακριβώς λόγο και ο Προϋπολογισμός του 2011 και το μνημόνιο.
Αν δούμε το Μεσοπρόθεσμο ως ένα «ευχολόγιο» το οποίο εμείς συντάξαμε και η τρόικα αποδέχεται επειδή προσπαθεί απελπισμένα να βρει δικαιολογία για να μας δώσει τη δόση και να μην πτωχεύσουμε, τότε, πολιτικά, είναι ένα άριστο πρόγραμμα.
Αρκεί να γίνει δεκτό και να πάρουμε μια ανάσα ζωής. Μην έχουμε όμως ψευδαισθήσεις. Το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, ούτε ένα αναπτυξιακό μέτρο δεν έχει και δεν αφήνει κανένα περιθώριο για ανάπτυξη της οικονομίας, αντίθετα εξασφαλίζει ότι όλοι θα πληρώσουμε τεράστιους φόρους, ότι δεν θα έχουμε εισόδημα διαθέσιμο για κατανάλωση, ότι θα κλείσουμε τις επιχειρήσεις μας και θα χάσουμε τις δουλειές μας και ότι θα ξεπουλήσουμε όσο-όσο την περιουσία μας για να επιβιώσουμε.
Εάν αφαιρέσουμε την υπόθεση ότι η οικονομία θα μπει σε ανάπτυξη, το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα περιγράφει μια ζοφερή πραγματικότητα. Είναι ένα άδικο, επαχθές, φορομπηχτικό σχέδιο με παράλληλη αύξηση των δημοσίων δαπανών.
Ενα σχέδιο που επί τέσσερα χρόνια απομυζά το εισόδημα και διαλύει την οικονομία.
Και ενώ οι πίνακες με τις προβλέψεις για την πορεία των οικονομικών μεγεθών προκαλούν τον πανικό, το κείμενο της αιτιολογικής έκθεσης επαναλαμβάνει διαρκώς τη λέξη «ανάπτυξη» και αγνοεί επιδεικτικά ότι ήδη η ύφεση το πρώτο τρίμηνο του 2011 έφτασε το 5,5%.
Τι προβλέπει όμως το Μεσοπρόθεσμο για τις δαπάνες και τους φόρους; Οι αριθμοί, αν και είναι υπερβολικά ωραιοποιημένοι, είναι αποκαλυπτικοί:
■ Οι δημόσιες δαπάνες αυξάνονται κατά 5,7 δισ. από το 2011 ως το 2015.
■ Οι φόροι αυξάνονται κατά 5,5 δισ. από το 2011 ως το 2015.
■ Το χρέος αυξάνεται από 357,4 δισ. το 2011 σε 401,3 δισ. το 2015.
■ Πωλείται δημόσια περιουσία αξίας 50 δισ. ευρώ. Αυτά είναι τα βασικά μεγέθη του Μεσοπρόθεσμου. Μεγέθη εφιαλτικά που αντανακλούν την πτώχευση του ελληνικού νοικοκυριού, το κλείσιμο δεκάδων χιλιάδων επιχειρήσεων, τις ουρές στο ταμείο ανεργίας και οδηγούν σε ένα ασφαλές συμπέρασμα: ότι, αφού ξεπουλήσουμε τα πάντα, αφού φορολογηθούμε μέχρι εξοντώσεως και αφού πτωχεύσουμε όλοι ατομικά, τελικά θα καταλήξουμε σε πτώχευση ως χώρα το αργότερο το 2015.
Πρώτο θέμα online
