Η οικονομία είναι σε κρίση. Ο μηχανισμός υπέρβασής της, η πολιτική, είναι μπλοκαρισμένος. Πριν ολοκληρωθεί η χρεοκοπία της χώρας, έχει ήδη χρεοκοπήσει η κυρίαρχη πολιτική.
Πολιτική που παράγει αδιέξοδα, αγριότητες εις βάρος του λαού, ενώ συνοδεύεται από υποχωρήσεις στις έξωθεν πιέσεις. Είναι χαρακτηριστικό, ότι αντί η προηγούμενη κυβέρνηση να καταγγείλει εκείνους τους ανώτερους υπαλλήλους των ευρωπαϊκών θεσμών που εκβιάζουν τη χώρα μας, τους συνέδραμε. Στόχος της, να εκβιαστούν ο λαός και η αντιπολίτευση. Οι ένοχοι αναζητούν συνένοχους.
Ανάλογα, αντί να γίνουν εκλογές, προβάλλεται το επιχείρημα ότι «η χώρα κινδυνεύει» να καταστραφεί από τη διεξαγωγή τους. Δεν θυμάμαι σε δημοκρατικό καθεστώς να έχει ξαναδιατυπωθεί η άποψη από κυβερνών κόμμα ότι η δημοκρατία μπορεί να αποτελεί παράγοντα καταστροφής.
Δείγμα του πόσο έχει παγιδευτεί ηγεσία του ΠΑΣΟΚ σε συμφέροντα, σε νοοτροπία υποτέλειας, αλλά και σε μια αντίληψη βίαιου «εκσυγχρονισμού», ορθότερα αναχρονισμού.
Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ επικαλέστηκε το επιχείρημα ότι αν γίνουν εκλογές, θα χαθεί πολύτιμος χρόνος, οι 21 μέρες, δηλαδή, που απαιτεί το Σύνταγμα. Ουσιαστικά, υποστηρίζει ότι η δημοκρατική διαδικασία είναι αχρηστεμένος χρόνος. Υποκρίνεται, όμως, διότι για 12 ολόκληρες ημέρες η χώρα βρισκόταν σε πλήρη παράλυση χωρίς να δοθεί το δικαίωμα στο λαό να μιλήσει. Η ζωή, δηλαδή, απέδειξε τη χρεοκοπία αυτών των αιτιολογήσεων.
Αυτή τη διαπίστωση η κυβέρνηση την αποκρούει υποστηρίζοντας ότι αν γίνουν εκλογές, η χώρα κινδυνεύει να μην πάρει τα οκτώ εκατομμύρια ευρώ, την έκτη δόση, που έχει άμεσα ανάγκη. Αυτό που αποσιωπά είναι ότι στις 12 ημέρες τις κρίσης, αδιέξοδου και σπατάλης χρόνου, σηκώθηκαν από τις ελληνικές τράπεζες σε συνθήκες πανικού οκτώ δισ. ευρώ και προστέθηκαν στα προηγούμενα 60 δισ. που έχουν κάνει φτερά. Δηλαδή, τι έγινε; Παραδίδουν κυριαρχία, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα, προκειμένου η χώρα να πάρει άμεσα μια δανειακή δόση που το ύψος της είναι αντίστοιχο με τα λεφτά που χάθηκαν από την ελληνική οικονομία! Αυτό αν δεν είναι χρεοκοπία πολιτικής, και επικοινωνιακής πολιτικής τι είναι;
Το Κόμμα του Μνημονίου παρουσιάζει και ένα επιχείρημα πιο γενικό ως προς τα μελλούμενα. Υποστηρίζει ότι πρώτα πρέπει να τακτοποιηθούν τα των συμφωνιών της Συνόδου Κορυφής του Οκτωβρίου και μετά να πάμε σε εκλογές. Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι οι πρόσφατες συμφωνίες είναι κακές διότι εκχωρούν κυρίαρχα δικαιώματα της χώρας, ενώ εισάγεται η αρχή της ύπατης αρμοστείας.
Στην πραγματικότητα, τρόικα και δικομματισμός δεν βιάζονται να τακτοποιήσουν τα των συμφωνιών, «για να μην χαθούν». Εκείνο για το οποίο βιάζονται είναι να προλάβουν τον λαό. Να τον παρεμποδίσουν να εκφραστεί και να αναβάλλουν όσο μπορούν τις εκλογές. Ο πραγματικός φόβος της τρόικας και του νέου ραγιαδισμού δεν είναι οι μεταξύ τους δυσλειτουργίες, αλλά ο λαός. Δεν είναι σίγουροι το τι θα τους βγάλουν οι εκλογές και πώς θα αντιμετωπιστεί μια εκλογική αμφισβήτηση των κάκιστων συμφωνιών μεταξύ τρόικας και Βενιζέλου - Παπανδρέου. Αν και κατά πόσο την επομένη των εκλογών θα μπορούν να επιβάλλουν ό,τι θέλουν, έτσι όπως το έκαναν μέχρι σήμερα διαπραγματευόμενοι με ασπόνδυλους. Προκειμένου, λοιπόν, να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο, θέλουν να δέσουν τον γάιδαρο πριν να μιλήσει ο λαός.
