Ένα από τα πιο επικίνδυνα φαινόμενα στις μέρες μας είναι το ότι ο φασισμός γίνεται ενεργό συστατικό του κοινωνικού γίγνεσθαι. Οι φασίστες έχουν γίνει μέρος του αστικού life style που προάγεται από τα media και βέβαια έχουν πλέον και θεσμικό ρόλο μέσω του κοινοβουλίου. Κάθε τηλεοπτικό ή ραδιοφωνικό πάνελ που σέβεται τον εαυτό του έχει και τον φασίστα του. Κάθε πρωινάδικο, κάθε κουτσομπολίστικη και χαζοχαρούμενη εκπομπή χρειάζεται τον ηθικοπλαστικό-καταγγελτικό λόγο του φασίστα. Σε κάθε κοινωνική εκδήλωση και ένας φασίστας να στριμώχνεται μπροστά από τα μικρόφωνα. Κάνουν ανάλαφρες ραδιοφωνικές εκπομπές μετά των συζύγων τους, εξιστορούν την ζωή τους σε τηλεοπτικά αφιερώματα-λιβανιστήρια, θεωρούνται οι κατάλληλοι σχολιαστές επί παντός επιστητού και όλος ο συρφετός του κοσμοπολιτισμού τους χειροκροτεί.
Κάποτε ήταν απομονωμένοι στην γραφικότητά τους σε κάποια τηλεοπτική συχνότητα και γελάγαμε με τις ανοησίες και τα ψεύδη τους. Τώρα οι ίδιες και απαράλλακτες ανοησίες και τα ίδια ψεύδη ακούγονται στην βουλή, στην τηλεόραση, στα ραδιόφωνα και σιγά-σιγά εμποτίζουν την κοινή γνώμη. Δεν έχουν αλλάξει στο παραμικρό. Παραμένουν θαυμαστές των ναζί, των δωσίλογων και των ταγμάτων ασφαλείας, του Παπαδόπουλου και της χούντας.
Αν δεν κατανοήσουμε την κυκλική διαδρομή της ιστορίας και το πώς πολλές φορές στο παρελθόν ο έρπων φασισμός είχε κοιμίσει την κοινωνία με παρόμοιους τρόπους πριν επιτεθεί, τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Θα μου πείτε δημοκρατία έχουμε μπορεί να λέει ο καθένας ότι θέλει. Το θέμα είναι για πόσο θα έχουμε ακόμα δημοκρατία από την στιγμή που τα οικονομικά συμφέροντα διακριτικά “σπρώχνουν” τους φασίστες προς την εξουσία. Το αυγό του φιδιού επωάζεται… Κάποτε πρέπει να αντιδράσουμε.
