Πριν από χρόνια, είχα έρθει σ'επαφή με δικηγόρο Φαρμακευτικού Συλλόγου για αγορά "ορφανής" άδειας. Το ποσό που ξεκινούσε το παζάρι ήταν 70.000 ευρώ. Τελικά, επειδή οι ενδιαφερόμενοι ήταν πολλοί, η άδεια του φαρμακείου πουλήθηκε 100.000 ευρώ. Ήταν άδεια που αποδεσμεύτηκε από συστεγασμένο φαρμακείο και πωλήθηκε λόγω συνταξιοδότησης.
Έψαξα κι έμαθα όλη την διαδικασία μεταβίβασης αδειών φαρμακείων, είτε αυτές συνοδεύονται από επιχειρήσεις, είτε όχι. Δείτε λοιπόν, πως μεταβιβάζονται οι άδειες ενός κλειστού επαγγέλματος.
Βήμα 1: Τα βρίσκουν οικονομικά ο υπό συνταξιοδότηση φαρμακοποιός με τον νέο φαρμακοποιό, εαν ο παλιός φαρμακοποιός διατηρεί φαρμακείο (γιατί πολλοί είναι αυτοί που δεν διατηρούν, αλλα αποσυστεγάζονται από φαρμακεία που διατηρούν με άλλους ή το'χουν κλειστό λόγω αναπηρίας) και αν αρέσει το πόστο στο νέο φαρμακοποιό έχει καλώς διαφορετικά μεταστεγάζεται σε νέο πόστο ο παλιός φαρμακοποιός με το δικαίωμα του να πάει το φαρμακείο στα 20μ πλέον από αλλο φαρμακείο.
Βήμα 2: κάνει έναρξη λειτουργίας ο παλιός φαρμακοποιός.
Βήμα 3: Εφόσον το φαρμακείο πάρει έγκριση λειτουργίας από τη νομαρχία, γίνεται με συμβολαιογραφική πράξη συστέγαση του παλιού φαρμακοποιού με το νέο φαρμακοποιό που αγοράζει.
Βήμα 4: Καταθέτει ο παλιός φαρμακοποιός χαρτιά για τη σύνταξη του και καταθέτει την άδεια ιδρύσεως του στη νομαρχία, εκεί λοιπόν το καλοκάγαθο κράτος, για να μην πετάξει στο δρόμο τον νέο φαρμακοποιό που δούλευε υποτίθεται στο φαρμακείο του παππού φαρμακοποιού, του εκδίδει νέα άδεια ιδρύσεως φαρμακείου για το υπάρχον φαρμακείο στο όνομα πλέον του νέου φαρμακοποιού, αγνοόντας τους περιορισμούς που υπάρχουν για την έναρξη νέου φαρμακείο, δηλ. τους πληθυσμιακούς και γεωγραφικούς περιορισμους. Σύμφωνα λοιπόν με αυτή την πρακτική, που δυστυχώς λίγοι γνωρίζουν, μπορεί κάποιος να υποστηρίξει πως δεν πουλάνε άδειες οι παλιότεροι, αφου δε φαινεται το όνομα του υπο συνταξιοδότηση και πως νέα φαρμακεία ανοίγουν συνεχώς,αφου κάποιοι νέοι που αγοράζουν επιλέγουν να αλλάξουν πόστο.
Και για όσους δεν γνωρίζουν, ένας φαρμακοποιός με ορφανή άδεια πουλάει το δικαίωμα του να έχει φαρμακείο, γύρω στα 180-300 χιλιαρικα ανάλογα την περιοχή που είχε το φαρμακείο του, ενώ ένας που διατηρεί ένα καλό πόστο, άρα και τον αέρα του φαρμακείου του (την πελατεία του δηλ ή μαλλον πιο σωστά το σημείο που βρίσκεται, πχ απέναντι απο ικα, νοσοκομεία κτλ) απο 300-1000000.
Πρόσφατα πουλήθηκε για παράδειγμα φαρμακείο απέναντι από γνωστό νοσοκομείο επί της Βασ. Σοφίας, που ο δρόμος της εισόδου του νοσοκομείου είναι λίγα μέτρα και άρα δεν γίνεται να ανοίξει και δεύτερο φαρμακείο για το ποσό των 700.000ευρώ (προφανώς δεν πούλησε ούτε τα ράφια του, ούτε το εμπόρευμα του, διότι δεν πιστεύω να ήταν επίχρυσα ούτε το στο στοκ του να είχε μόνο υψηλού κόστους, αλλά το ότι μονοπωλεί το νοσοκομείο, αυτή ήταν η περιουσία τους, που δεν θέλει κανείς να τους την ορίζει -αέρας και δεί κοπανιστός).
