Δημοσιεύτηκε στο XrimaNews.gr, 15 Ιουλίου 2011
Επειδή μερικές φορές μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις και καθώς η χρηματιστηριακή τεχνική ανάλυση βασίζεται σε εικόνες / διαγράμματα, η εικόνα της πορείας της τιμής του χρυσού από τα τέλη του 2008, όταν για πρώτη φορά τα επιτόκια των ομολόγων των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου εκτινάχθηκαν, ταυτόχρονα, στα ύψη, μέχρι σήμερα, αποτυπώνει με τον πιο απλό και αντικειμενικό τρόπο την ταυτότητα της κρίσης ως «νομισματικής».
Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, ως νόμισμα θεωρούμε κάτι που πληροί τρεις βασικές προϋποθέσεις: χρησιμοποιείται ως μέσο για την ανταλλαγή προϊόντων και υπηρεσιών, ως μέσο αποθήκευσης πλούτου και ως μονάδα μέτρησης της αξίας.
Το κυριότερο διεθνές νόμισμα είναι το δολάριο με το οποίο υπολογίζεται η αξία του σημαντικότερου εμπορεύματος στον κόσμο, του πετρελαίου. Το δολάριο είναι το κύριο αποθεματικό νόμισμα του κόσμου, αυτό το οποίο οι Κεντρικές Τράπεζες χρησιμοποιούν για να αποθηκεύσουν πλούτο ενώ είναι και το βασικότερο νόμισμα για την αγορά προϊόντων και υπηρεσιών μια που όλα τα βασικά εμπορεύματα του κόσμου αλλά και οι μετοχές των εταιριών στη μεγαλύτερη χρηματιστηριακή αγορά του κόσμου αποτιμώνται σε δολάρια.
Τα τελευταία χρόνια ωστόσο και για πρώτη φορά από το Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο, ένα νόμισμα απείλησε την παντοδυναμία του δολαρίου και αυτό δεν ήταν άλλο από το ευρώ. Πρώτα, κέρδισε έδαφος ως μέσο αποθήκευσης πλούτου εξαιτίας της σταθερότητας του και της διαρκούς ανατίμησης του έναντι του δολαρίου. Στη συνέχεια άρχισε να προτιμάται από μία μικρή αλλά σημαντική ομάδα χωρών ως μέσο ανταλλαγής προϊόντων και υπηρεσιών, ενώ στην πορεία «κέρδισε» τις Κεντρικές Τράπεζες και ιδιαίτερα μετά την αμερικανική κρίση του 2007 έγινε το νούμερο ένα σε ρυθμούς ανάπτυξης αποθεματικό νόμισμα στον κόσμο.
Κάπου εκεί οι υποστηρικτές του δολαρίου είχαν δύο επιλογές. Είτε αποδεχόταν το πεπρωμένο και άφηναν το ευρώ να μετατραπεί και στο βασικό διεθνές νόμισμα ανταλλαγής προϊόντων και υπηρεσιών, κάτι που θα σήμαινε και το σπάσιμο του μονοπωλίου του δολαρίου ως μέσο μέτρησης της αξίας του πετρελαίου και έτσι, πιθανώς, την κατάρρευση του είτε θα προστάτευαν με κάθε μέσο τα κεκτημένα δεκαετιών.
Προφανώς επέλεξαν το δεύτερο και ο ήδη, τότε, σε εξέλιξη νομισματικός πόλεμος έλαβε ιστορικές διαστάσεις. Μία από τις συνέπειες του, μέχρι στιγμής, είναι η αποσταθεροποίηση της παγκόσμιας νομισματικής αγοράς και η αναζήτηση ενός εναλλακτικού των δύο βασικών νομισμάτων. Και κάπου εδώ αρχίζει η ιστορία της πορείας τιμών του χρυσού, που υπερδιπλασιάστηκαν από τα τέλη του 2008 και μετά.
Ο κόσμος αναζητεί ένα νέο νόμισμα και ελλείψει του στρέφεται στο αρχαιότερο όλων. Κάθε φορά που μία διεθνής νομισματική κρίση κάνει την εμφάνιση της ο χρυσός απογειώνεται. Αυτό συνέβη στα τέλη της δεκαετίας του ´60 και στις αρχές του ´70 και αυτό συμβαίνει και τώρα. Θύμα αυτού του πολέμου, μεταξύ άλλων, είναι και η Ελλάδα η οποία είδε τα δομικά της προβλήματα να μεγενθύνονται ταχύτατα και κατέρρευσε από το βάρος της επίθεσης που δέχτηκε.
Η ιστορία που μας αφηγείται, όμως, το διάγραμμα του χρυσού δεν ολοκληρώνεται εδώ και η άνοδος του δεν αποτυπώνει απλά την στροφή Κεντρικών Τραπεζών και μεγαλοεπενδυτών σε αυτό με στόχο τη αναζήτηση σταθερότητας σε μία φάση νομισματικής αστάθειας. Η χρηματοοικονομική μηχανική της BlackStone, της μεγαλύτερης σε κεφάλαια επενδυτικής εταιρίας στον κόσμο με επικεφαλής στο τιμόνι της μεταξύ άλλων και μελών της τραπεζικής δυναστείας των Rothschild, βοήθησε να δοθούν στο χρυσό χαρακτηριστικά που έχουν τα νομίσματα και τα οποία είχε απολέσει εδώ και δεκαετίες
Και ο τρόπος που το πέτυχε αυτό είναι μέσω της δημιουργίας της αγοράς των Διαπραγματευόμενων Αμοιβαίων Κεφαλαίων (ETF), τα οποία μπορούν να αγοραστούν από τον καθένα με το πάτημα ενός κουμπιού από τον οικιακό υπολογιστή του, λειτουργούν και συμπεριφέρονται όπως οι μετοχές και αυτά του χρυσού ακολουθούν πιστά την τιμή του κάνοντας ευκολότερο για όλους να τα εμπιστευθούν, αφού είναι σα να αγοράζουν 'κανονικό' χρυσό.
Έτσι, το να αγοράσει κανείς σήμερα χρυσό έγινε τόσο απλό όσο το να κατεβάσει ένα τραγούδι από το διαδίκτυο αλλά το κυριότερο, το να ανταλλάξει κανείς χρυσό με προϊόντα γίνεται, πια, εύκολα και μέσα σε δευτερόλεπτα από το σπίτι ή από το δρόμο, από ένα φορητό υπολογιστή ή ένα έξυπνο κινητό. Το μόνο που χρειάζεται να κάνει κανείς είναι να πατήσει το κουμπί της πώλησης μετοχών του ETF χρυσού που έχει και να μεταφέρει τα χρήματα στο λογαριασμό του, απ' όπου μπορεί να τα πάρει από το πρώτο ATM που θα βρει στο δρόμο του ή να τα χρησιμοποιήσει μέσω της κάρτας του. Έτσι μέσα σε λίγα λεπτά μπορείς να 'μετατρέψεις' ένα ποσοστό του χρυσού που διαθέτεις σε σε ένα αυτοκίνητο, σε ένα γεύμα στο εστιατόριο ή σε οτιδήποτε άλλο επιθυμείς. Ο χρυσός μπορεί να μείνει στο λογαριασμό της χρηματιστηριακής σου ως επένδυση ή να χρησιμοποιηθεί ως νόμισμα για τις καθημερινές ανάγκες ή και τα δύο. Η BlackStone φρόντισε να το κάνει αυτό εφικτό.
Όσο χάνεται η εμπιστοσύνη στα βασικά διεθνή νομίσματα τόσο μεγαλώνει η ανάγκη για ένα νέο νόμισμα και κάποιοι έχουν φροντίσει να ικανοποιήσουν αυτήν την ανάγκη.
Σε πολύ παλαιότερα άρθρα, τα οποία συμπεριλαμβάνονται στο βιβλίο “Υπόθεση Ελληνική Κρίση – Περίεργες Συμπτώσεις” των εκδόσεων Λιβάνη, είχα παραθέσει στοιχεία για τις μαζικές αγορές χρυσού από τους γκουρού των νομισματικών αγορών, όπως τους Σόρος και Πόλσον αλλά και για τις χρηματοοικονομικές αλχημείες της BlackStone, μητρικής της BlackRock, που το 2010 ήταν η εταιρία με το δεύτερο μεγαλύτερο μερίδιο στο ελληνικό χρηματιστήριο. Είχα υποστηρίξει, τότε, ότι ο χρυσός θα κάλπαζε εξαιτίας της ελληνικής κρίσης, η οποία στην ουσία της ήταν μία κρίση ευρωπαϊκή και τελικά μία κρίση του ευρώ.
Η τιμή του χρυσού πράγματι εκτοξεύτηκε και η κρίση εξελίχτηκε, όντως, σε ευρωπαϊκή αλλά η ταχύτητα με την οποία ο χρυσός απέκτησε χαρακτηριστικά ενός διεθνούς νομίσματος ξεπέρασε τις προβλέψεις μου κατά πολύ. Η χρηματοοικονομική τεχνολογία αλλάζει τον κόσμο με εκπληκτικούς ρυθμούς και κάποιοι κερδίζουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια από αυτήν την αλλαγή. Οι αντίστοιχες Apple, Microsoft, Google και Facebook του χρηματοοικονομικού τομέα δεν κυριεύουν τον κόσμο λαδώνοντας πολιτικούς και εξαγοράζοντας κυβερνήσεις αλλά δημιουργώντας χρηματοοικονομικά προϊόντα που αναγκάζουν του πολιτικές και τις κυβερνήσεις να κινηθούν προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.
Πάνω από την ελληνική κρίση υπάρχει η ευρωπαϊκή και πάνω από αυτήν η κρίση του ευρώ. Πίσω από την κρίση του ευρώ βρίσκεται ένας αμείλικτος νομισματικός πόλεμος και πάνω από όλα αυτά η ελίτ του χρηματιστηριακού κόσμου αλλάζει το παγκόσμιο σύστημα και τις ζωές όλων μας και κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας γίνεται πλουσιότερη από ποτές, όπως και μετρήσει κανείς αυτόν τον πλούτο, σε δολάρια, ευρώ ή χρυσό.
Ο Πάνος Παναγιώτου είναι Χρηματιστηριακός Τεχνικός Αναλυτής
