Του ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ*
Αισθάνομαι για πρώτη φορά την ανάγκη να μεταφέρω τις σκέψεις και τις απόψεις μου, για όλα αυτά που διαδραματίζονται στη χώρα μας σήμερα και τα οποία η πλειοψηφία των πολιτών παρακολουθεί έκπληκτη και αμήχανη, παραμένοντας ακόμη απαθής.Μετά την αλλαγή των εθνικών νομισμάτων και την δημιουργία της Ευρωζώνης, και λίγο καιρό μετά το βατερλώ του Ελληνικού Χρηματιστηρίου και της ισχυρής Ελλάδας του Κώστα Σημίτη, αμέσως μετά το πέσιμο της αυλαίας των Ολυμπιακών αγώνων (κορυφαία στιγμή του μεγάλου πάρτι των εργολάβων) και πριν καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός από τα δις που θυσιάστηκαν, στο βωμό του κέρδους των μεγαλοεργολάβων και της ματαιοδοξίας των πολιτικών της χώρας, η οικονομική κρίση χτύπησε την πόρτα μας. Την ίδια στιγμή που τα παιχνίδια των σύγχρονων τοκογλύφων του τραπεζικού συστήματος, οδήγησαν το διεθνές οικονομικό σκηνικό σε παγκόσμια κρίση, που στην Ευρώπη έγινε ιδιαίτερα αισθητή με τη κρίση χρέους στη Νότια Ευρώπη και τον κίνδυνο κατάρρευσης του Ευρώ, η Ελλάδα βρέθηκε αποδυναμωμένη οικονομικά, αλλά κυρίως πολιτικά. Όπως αποδείχτηκε με το ξέσπασμα της κρίσης, η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτικών, φάνηκαν κατώτεροι των περιστάσεων και αντί να διαπραγματευτούν, ακόμη και να εκβιάσουν καταστάσεις αφού βρεθήκαμε στη δίνη του κυκλώνα, ξεκίνησαν μία δημοσιονομική πολιτική εξυγίανσης της οικονομίας και μείωσης του χρέους υπό την ευρωπαϊκή πίεση και τις οδηγίες του ΔΝΤ, συμπιέζοντας συνεχώς τους μισθούς των εργαζομένων σε δημόσιο αλλά και ιδιωτικό τομέα. Συνδικαλιστές και συνδικάτα, απαξιωμένοι από το συνεχή πόλεμο λάσπης των τελευταίων ετών στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο αλλά και επαναπαυμένοι στα κλαδικά μέχρι πρότινος κεκτημένα, παρακολουθούν θεατές αποσβολωμένοι και ανίκανοι να αντιδράσουν την ολομέτωπη επίθεση, ενορχηστρωμένη από Ευρωπαϊκή ένωση και ΔΝΤ, με αιχμή του δόρατος τους εκσυγχρονισμένους άλλοτε συναγωνιστές του ΠΑΣΟΚ που έχουν πλέον μεταλλαχθεί σε σιωπηλούς διαχειριστές αποφάσεων ξένων κέντρων. Κάτω από την Δαμόκλειο σπάθη του χρέους, κατακτήσεις δεκαετιών συντρίβονται στο βωμό του άκρατου συντηρητισμού και την αδιαλλαξία της σοσιαλιστικής κυβέρνησης, και οδηγούν την κοινωνία μας σε εργασιακό μεσαίωνα, το κοινωνικό κράτος σε πλήρη διάλυση, τη χώρα σε ξεπούλημα και όλα αυτά χωρίς τελειωμό, χωρίς ημερομηνία λήξης και με τα μέσα ενημέρωσης της «ελεύθερης ραδιοτηλεόρασης» να συνεπικουρούν την όλη προσπάθεια, παίζοντας καθημερινά το έργο του κακού λύκου «χρεωκοπία», που θα μας καταστρέψει εάν δεν υποκύψουμε στα οικονομικά μέτρα που μας επιβάλλουν εκβιαστικά, προκειμένου να σωθεί η ζώνη του Ευρώ. Με έναν πρωθυπουργό εκτός Ελληνικής πραγματικότητας, αποφασισμένο να διαλύσει ότι είχε φτιάξει ο πατέρας του και ότι με αίμα κέρδισαν οι Έλληνες εργαζόμενοι τα τελευταία 30 χρόνια (αλήθεια πιστεύει ότι έχει τη συγκατάθεση του λαού;) μία αντιπολίτευση χαμένη στη βιομηχανία παραγωγής σκανδάλων που η ίδια ξεκίνησε το 1989 αλλά βούλιαξε μόνη της στη λάσπη που δημιούργησε, και που ποτέ δεν κατάλαβε ποιον πραγματικά εκπροσωπεί, και τα κόμματα της αριστεράς (κυρίως οι γραφικοί του ΚΚΕ) στη μιζέρια συντήρησης του 7% ξεκομμένοι από τα υπόλοιπα συνδικάτα (μόνοι έντιμοι αγωνιστές αυτοί), αδιαφορώντας για το ποιος πραγματικά θα αντισταθεί στην λαίλαπα που σαρώνει τη χώρα και τέλος όλοι οι υπόλοιποι, χωρίς ιδιαίτερο στίγμα, απλοί διεκδικητές του 3%, ποσοστό εισόδου στο εθνικό κοινοβούλιο, το μέλλον διαγράφεται ζοφερό και το ηθικό των πολιτών βρίσκεται σε συνεχή κατάπτωση.Η Ευρωπαϊκή Ένωση, εκφραζόμενη κύρια από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Γαλλίας προσπαθεί να στηρίξει το κλυδωνιζόμενο Ευρωπαϊκό οικονομικό σύστημα στις πλάτες του Ελληνικού λαού, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις στην Ελληνική κοινωνία και μαζί με τους διεθνείς κομπιναδόρους του ΔΝΤ και τις ανίκανες μαριονέτες του Ελληνικού πολιτικού σκηνικού, αλλά και τους "δικούς" μας συνδικαλιστές εξαφανισμένους από προσώπου γης, ανακαλύπτει μία μοναδική ευκαιρία να αγοράσει (ανάπτυξη λέγεται το ξεπούλημα σήμερα) ότι υπάρχει και δεν υπάρχει σε δημόσια περιουσία, σε τιμή ευκαιρίας και να περάσει μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης, που θα γυρίσουν τη χώρα στη δεκαετία του 1930.Στα 35 χρόνια που ανήκουμε στην Ευρωπαϊκή «οικογένεια» η μόνη απολαβή που τύχαμε ως έθνος είναι να μαζέψουμε στη μικρή μας χώρα 1.500.000 κατσαπλιάδες, δήθεν οικονομικούς μετανάστες, οι οποίοι εκτίναξαν την εγκληματικότητα στα ύψη και είναι πλέον μόνιμη απειλή, στη κοινωνική μας συνοχή.• Μήπως ήλθε η ώρα να σταματήσει η κυβέρνηση να απογράφει τους δημόσιους υπάλληλους, που από 2.000.000 βγήκαν 600.000 και αύριο θα είναι 300.000 και μεθαύριο δεν θα έχουμε νοσοκόμες στα νοσοκομεία μας, δασκάλους στα σχολεία μας, πυροσβέστες στα δάση μας, αστυνομικούς να μας φυλάξουν από τους «οικονομικούς μετανάστες», λεωφορεία και μετρό που θα κινούνται σε χρόνους της δεκαετίας του 1960, αλλά θα έχουμε αυξημένους ρυθμούς ανάπτυξης, μικρότερο εξωτερικό χρέος και πεδίο για κερδοσκόπους ελεύθερο;• Μήπως ήλθε η ώρα να βγούμε στο δρόμο με προοπτική να μη γυρίσουμε στα σπίτια μας εάν δεν σταματήσουμε τον κατήφορο, εάν δεν στείλουμε τους ανίκανους και τους ψεύτες στο αγύριστο, εάν δεν στείλουμε το ΔΝΤ πεσκέσι στη Μέρκελ, και το μεσοπρόθεσμο στις Βρυξέλες;• Μήπως ήλθε η ώρα να μιλήσουμε τη μόνη γλώσσα διαπραγμάτευσης που μας έμεινε Γαία πυρί μειχθήτω!* * *Έλληνες πολίτες, έχω την αίσθηση ότι τώρα και όχι αύριο πρέπει να κάνουμε εμείς οι πολίτες, αυτό που η κυβέρνηση που ψηφίσαμε δεν στάθηκε ικανή να κάνει και να διαμηνύσουμε σε όλη την Ευρώπη των φραγκοφονιάδων και των υποτακτικών της κυρίας Μέρκελ, ότι:α. Δεν αποδεχόμαστε το χρέος που οι τραπεζίτες δημιούργησαν, β. Δεν μας ενδιαφέρει, ούτε θέλουμε να είμαστε μέλη, μιας Ευρωπαϊκής ένωσης που την ενδιαφέρει η ευημερία των αριθμών και όχι των πολιτών.γ. Δεν μας ενδιαφέρει, ούτε θέλουμε να είμαστε μέλη, μιας Ευρωπαϊκής ένωσης που αποφάσισε ότι τα δικά μας τα παιδιά δεν θα σπουδάσουν ποτέ.δ. Δεν μας ενδιαφέρει, ούτε θέλουμε να είμαστε μέλη, μιας Ευρωπαϊκής ένωσης που αποφάσισε ότι τα δικά μας τα παιδιά δεν θα βρουν ποτέ δουλειά ούτε θα πάρουν ποτέ σύνταξη.ε. Δεν μας ενδιαφέρει, ούτε θέλουμε να είμαστε μέλη, μιας Ευρωπαϊκής ένωσης που επί 35 χρόνια μας έβαζε πρόστιμα για τις χωματερές που δεν φτιάχναμε, αλλά για το αυξανόμενο χρέος «ποιούσε τη νήσσα», όσο εμείς αγοράζαμε υποβρύχια που έγερναν από τη κυρία Μέρκελ.στ. Δεν μας ενδιαφέρει, ούτε θέλουμε να είμαστε μέλη, μιας Ευρωπαϊκής ένωσης που έπαιξε το ρόλο του τοκογλύφου και του μιζαδόρου, όσο αυτό ήταν προς το συμφέρον της και τώρα τάχα κόπτεται για τη νομιμότητα.ζ. Δεν μας ενδιαφέρει, ούτε θέλουμε να είμαστε μέλη, μιας Ευρωπαϊκής ένωσης που έχει έλλειμμα δημοκρατίας και πλεόνασμα αυταρχισμού.η. Δεν μας ενδιαφέρει, ούτε θέλουμε να είμαστε στη ζώνη του Ευρώ, με εργασιακές αμοιβές το 1/5 της Ευρωπαϊκής ένωσης.θ. Δεν μας ενδιαφέρει, ούτε θέλουμε να είμαστε εμείς που θα σώσουμε το τραπεζικό σύστημα στην Ευρωπαϊκή ένωση, να βρουν πολιτικό τρόπο εάν θέλουν πραγματικά να το σώσουν.ι. Δεν μας ενδιαφέρει, ούτε θέλουμε να είμαστε μέλη, μιας Ευρωπαϊκής ένωσης που ενδιαφέρεται να «αναπτύξει τη χώρα μας» αγοράζοντας σε τιμή ευκαιρίας κάθε περιουσιακό στοιχείο που διαθέτει.κ. Δεν μας ενδιαφέρει, ούτε θέλουμε να είμαστε μέλη, μιας Ευρωπαϊκής οικογένειας, με την "αλληλεγγύη" της Φιλανδίας της Αυστρίας της Σλοβακίας κ.α., όμοιος στον όμοιο και η κοπριά στα λάχανα που λέει και ο λαός μας.Έξω τώρα από την Ευρωπαϊκή ένωση. Έξω τώρα από τη ζώνη του Ευρώ. Η Ελλάδα μας, δεν τους αξίζει...
* Ο κ. Κυριάκος Καραγιαννόπουλος είναι Υπάλληλος ΥΕΘΑ – Συνδικαλιστής.
