Μεγαλώνει, εβδομάδα με την εβδομάδα, το γκρουπ των πολιτικών της Ε.Ε. και των επενδυτικών κεφαλαίων που επιδιώκει τη συνολική πτώχευση της Ελλάδας και την έξοδό μας από το ευρώ. Η συμφωνία της περασμένης εβδομάδας, όπως γνωρίζουν όλοι πλέον, απλώς εξαγοράζει χρόνο και οι εξελίξεις μετατίθενται για τον Ιούνιο.
Αυτήν τη στιγμή το μόνο ανάχωμα στα σχέδια των εν λόγω ομάδων είναι οι πολιτικές εκκρεμότητες στην Ευρώπη και κυρίως οι προεκλογικέςεκστρατείες του Νικολά Σαρκοζί και της Άνγκελα Μέρκελ, που για πολιτικούς λόγους θέλουν η ευρωζώνη να παραμείνει με 17 μέλη, ώστε να γίνει εφικτή ηεπανεκλογή τους.
Ως ανασταλτικός παράγοντας παραμένει ακόμη η άρνηση της Κομισιόν και του προέδρου του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ να προχωρήσουν οι νομικές διαδικασίες ώστε να επιτρέπεται μια έξοδος από τη ζώνη του ευρώ, ενώ στο πολιτικό επίπεδο καθησυχαστικός παράγοντας γι’ αυτούς είναι και η παρουσία του Λουκά Παπαδήμου. Ως μη πολιτικό πρόσωπο δεν χρεώνεται προεκλογικές ή μετεκλογικές σκοπιμότητες που να θέτουν σε... κίνδυνο την εκτέλεση του αποφασισμένου προγράμματος.
Εξ άλλου, παρ’ ότι ο Παπαδήμος δεν είναι αρεστός στους συγκεκριμένους κύκλους, ακριβώς επειδή δενχρησιμοποιεί πολιτικό λόγο και δεν έχει πολιτικό παρελθόν, πάνω στο οποίο να μπορούν να πατήσουν για να επικαλεστούν ως συνήθως «πολιτική ανακολουθία», εξακολουθούν να προκρίνουν, όπως και στην Ιταλία, τη μη πολιτική διακυβέρνηση.
Στα μάτια των Ευρωπαίων το ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι εντελώς «αναξιόπιστο», επομένως προτιμούν μια αμιγώς «τεχνοκρατική» διαχείριση, με τα κυβερνητικά κόμματα σε ρόλο εκτελεστήεντολών.
Τα δύο σενάρια
Στην Αθήνα βέβαια το πολιτικό παιχνίδι, εν όψει των εκλογών, δίνει και παίρνει, την ώρα που διάφορα «λόμπι» επιχειρούν να κάμψουν τις τελευταίες αντιστάσεις της Γερμανίδας καγκελαρίου για έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη ως παραδειγματική τιμωρία μιας χώρας η οποία, σύμφωνα με την επιχειρηματολογία τους, δεν κατάφερε να φέρει σε ορθή πορεία τα δημοσιονομικά της παρά τα δάνεια - μαμούθ που πήρε. Ήδη το επικοινωνιακό παιχνίδι έχει αρχίσει.
Σύμφωνα με πληροφορίες του «Π», ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε επιμένει στησκληρή γραμμή και διαμηνύει ότι η συμφωνία που επετεύχθη στο περασμένο Eurogroup δεν μπορεί να εφαρμοστεί πέρα από τον Ιούνιο.
Ο ίδιος και οι συνεργάτες του, με τις πλάτες του ΔΝΤ, το οποίο, όπως έχουμε γράψει εδώ και ενάμιση χρόνο, χρησιμοποιεί την Ελλάδα ως δούρειο ίππο για να διαλύσει την ευρωζώνη, έχουν οριστικοποιήσειδύο σενάρια για το ελληνικό αύριο:
1)Σε περίπτωση επιπλοκών στη διαδικασία του PSI (αν και δύσκολο), οι σκληροπυρηνικές χώρες ετοιμάζονται να το ακυρώσουν ως διαδικασία και να προτείνουν την υποχρεωτική αναδιάρθρωση του χρέους, που θα αγγίζει έως και το 80%. Σε αυτήν την περίπτωση η Ελλάδα θα λάβει επιπρόσθετα «βοηθητικά» δάνεια, τα οποία θα έχουν «αναπτυξιακό» επίχρισμα, με αντάλλαγμα όμως την εθελοντική έξοδο από το ευρώ και την υποτίμηση ενός νέου νομίσματος στο όνομα της αύξησης της ανταγωνιστικότητας.
Κατά το σχέδιο Σόιμπλε, οι επόπτες που θα καταφθάσουν στην Ελλάδα θα επιβλέψουν το όλο εγχείρημα και θα κρατούν τις γέφυρες μεταξύ της «νέας Ελλάδας» και της Ε.Ε. Δηλαδή, ακόμη και να βγούμε από την ευρωζώνη, η εποπτεία θα υπάρχει αφού αυτή διασφαλίζεται ήδη από το πρώτο μνημόνιο.
Τα δάνεια που θα λαμβάνει η Ελλάδα θα είναι υπό την αιγίδα του νέου υπερεπόπτη, ο οποίος θα αναλάβει με την ομάδα του να τα διοχετεύσει στην αγορά. Πρόκειται για συγκεκριμένα κονδύλια που δεν έχουν απορροφηθεί από το ΕΣΠΑ και από δάνεια μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Οι «αναπτυξιακοί» πόροι δεν ξεπερνούν τα 15 δισ. ευρώ και ήδη οι μεγαλοκαρχαρίες ακονίζουν τα δόντια για να τααρπάξουν αφού, απ’ ό,τι φαίνεται, θα διοχετευθούν σε έργα υποδομής.
Να μην ξεχνάμε όμως ότι, για να έλθουν τα ψίχουλα, πρέπει πρώτα η Ελλάδα να παραχωρήσει κάθε εκδοχή εθνικής κυριαρχία, δηλαδή
♦ να αποδεχθεί τους επόπτες,
♦ να δημιουργήσει το ταμείο εξυπηρέτησης του χρέους
♦ και να παραχωρήσει όλη την κρατική περιουσία σε ευρωπαϊκό ταμείο. Υπ’ αυτές τις απαράβατες προϋποθέσεις τα εν λόγω ψίχουλα θα δοθούν στους λίγους και εκλεκτούς, δημιουργώντας έτσι από την αρχή τον ίδιο φαύλο κύκλο που μας έφερε μέχρι εδώ.
2)Σε περίπτωση που το PSI ολοκληρωθεί κανονικά και πάμε στις εκλογές χωρίς άλλες περιπλοκές, ο Σόιμπλε θα αναμένει τον Ιούνιο για να σπρώξει τα σχέδιά του. Τότε θα γίνει η πρώτη αξιολόγηση της εφαρμογής του νέου προγράμματος. Τα λόμπι ελπίζουν ότι δεν θα υπάρξει κυβέρνηση αυτοδυναμίας και έτσι κάποια κόμματα με «αντι-μνημονιακή» ρητορική θα μπουν αναγκαστικά στη συγκυβέρνηση.
Με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργηθούν τριγμοί και η νέα Βουλή δεν θα περάσει το επόμενο επώδυνο πακέτο μέτρων. Εκεί οι σκληροπυρηνικοί θα πουν ότι δεν μπορούν να επενδύσουν σε μια χώρα που δεν θέλει να σωθεί και θα τραβήξουν την πρίζα. Με λίγα λόγια, ανεξάρτητα από την κατάληξη του PSI, οι σχεδιασμοί Σόιμπλε και «φίλων» παραμένουν ίδιοι...
Αναλαμβάνουν τον πλήρη έλεγχο
Σήμερα στις Βρυξέλλες οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης θα κληθούν να αποφασίσουν εάν η κυβέρνηση πέρασε από τη Βουλή όλες τις απαραίτητες διαδικασίες των prior actions, αλλά και να μελετήσουν την αναλυτική έκθεση της τρόικας για το κυβερνητικό έργο. Επίσης ο Βενιζέλος θα κληθεί να βάλει την υπογραφή του για την αυξημένη εποπτεία της νέας τρόικας σε όλα τα υπουργεία και τους τομείς της οικονομίας που έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με την εκτέλεση του προϋπολογισμού. Σκοπός είναι να δοθεί το πράσινο φως για την εκταμίευση της πρώτης δόσης του δεύτερου δανείου. Όμως δεν είναι σίγουρο ότι οι 17 υπουργοί Οικονομικών και αργότερα οι ηγέτες της Ε.Ε. θα δώσουν λευκή επιταγή ή εάν θα το τραβήξουν μέχρι το επόμενο Eurogroup στις 12 Μαρτίου. Η δικαιολογία; Ότι μέχρι τότε θα θέλουν να δουν αποτελέσματα στον τομέα των δαπανών για την υγεία και να εκδοθούν οι απαραίτητες εγκύκλιοι για μια σειρά από θέματα, όπως:
1)Οι ακριβείς εργασιακές μεταρρυθμίσεις - δηλαδή η κατάργηση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων.
2)Οι αλλαγές στον τρόπο συνταγογράφησης των φαρμάκων αλλά και στην ποιότητά τους. Είναι κοινό μυστικό πλέον στους ιατρικούς κύκλους ότι χορηγούνται τα πιο φθηνά σκευάσματα, ενώ η αγορά έχει γεμίσει και από φάρμακα - μαϊμού, εξέλιξη η οποία είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία.
3)Το άνοιγμα όλων των κλειστών επαγγελμάτων.
4)Οι περικοπές στις δημόσιες δαπάνες και συγκεκριμένα στις επενδύσεις, την Παιδεία, τον πολιτισμό,τα λειτουργικά έξοδα των υπουργείων και τα κονδύλια της προεκλογικής εκστρατείας.
5)Το πρόγραμμα «εξυγίανσης» των κρατικών τραπεζών μέσα από συγχωνεύσεις και στρατηγικές συμμαχίες. Βέβαια, ο απώτερος σκοπός είναι ο πλήρης έλεγχος του μετοχικού κεφαλαίου τους από την τρόικα. Όπως έχει γράψει το «Π» από τον Δεκέμβριο, οι ελληνικές τράπεζες, βάσει σχεδίου του ΔΝΤ και συγκεκριμένα του Μπομπ Τράα, σπρώχνονται μεθοδικά προς το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, το οποίο πλέον - έπειτα από νομοθετική παρέμβαση του Βενιζέλου - θα έχει αυτονομίακαι αυξημένες εξουσίες. Με βάση τη νέα τροπολογία, οι μέτοχοι των τραπεζών καλούνται να καλύψουν τουλάχιστον το 10% των κεφαλαιακών αναγκών τους προκειμένου να αποφύγουν την κρατικοποίηση. Προηγουμένως θα πρέπει οι τράπεζες να έχουν κριθεί βιώσιμες από την Τράπεζα της Ελλάδος και να έχουν προσδιοριστεί οι κεφαλαιακές τους ανάγκες. Στην περίπτωση που οι μέτοχοι δεν καλύψουν το ποσοστό της ελάχιστης συμμετοχής τους, το ταμείο αποκτά απευθείας κοινές μετοχές με δικαίωμα ψήφου, διάρκειας δύο ετών, με δυνατότητα παράτασης για άλλα δύο έτη.
Με αυτές τις μεθοδεύσεις καταργείται και περνά υπό πλήρη έλεγχο το τρίπτυχο κοινωνία - εργασία - ανάπτυξη, αφού πλέον και οι αποφάσεις για το ποιος θα λαμβάνει δάνεια θα περνά από τον έλεγχο του ΔΝΤ.
Μετά τη διάλυση του κοινωνικού ιστού, της εξωτερικής πολιτικής, της Παιδείας και της οικονομίας, σειρά θα πάρει (έχει ήδη αρχίσει) η διάλυση του πολιτικού συστήματος. Όλα αυτά υπό τον φόβο να μη... χρεοκοπήσουμε.
Το ποντίκι
