Άφησε την τελευταία του πνοή μετά τις 6 τα ξημερώματα της Κυριακής, σε ηλικία 87 ετών, ο ιστορικός ηγέτης της Ανανεωτικής Αριστεράς, Λεωνίδας Κύρκος. Τον τελευταίο καιρό αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας και νοσηλευόταν στο νοσοκομείο "Αγία Όλγα".
Ο Λεωνίδας Κύρκος πάλεψε σε όλη του τη ζωή για τον κοινωνικό και δημοκρατικό εκσυγχρονισμό της ελληνικής κοινωνίας, και την επούλωση των τραυμάτων του εμφυλίου. Πίστευε και πάλευε για την επίτευξη συναινετικών συνθέσεων για την προκοπή του τόπου. Για αυτό το λόγο δε δίσταζε να παρεμβαίνει στα πολιτικά δρώμενα και να εκφράζει με παρρησία τις απόψεις του ακόμη και όταν αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας. Με την απώλειά του κλείνει ένα μεγάλο κεφάλαιο της πολιτικής ιστορίας του τόπου.Η κηδεία του θα γίνει στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, την Τετάρτη στις 5 το απόγευμα.
Η πολιτική του πορεία
Ο Λεωνίδας Κύρκος γεννήθηκε το 1924 στο Ηράκλειο Κρήτης. Ήταν γιος του Μιχαήλ Κύρκου, ο οποίος μαζί με τον Ιωάννη Πασαλίδη και με άλλες προσωπικότητες από τον χώρο της Αριστεράς ίδρυσαν την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ). Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά ποτέ δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του λόγω των επανειλημμένων πολιτικών διώξεων. Κατά την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου φυλακίστηκε κατ' επανάληψη: το 1946 για 8 μήνες και το 1948 βρέθηκε εκ νέου στη φυλακή. Το 1949 καταδικάστηκε σε θάνατο. Η απόφαση του Εκτάκτου Στρατοδικείου δεν εκτελέστηκε λόγω της διεθνούς αντίδρασης διότι μεταξύ των καταδικασθέντων ήταν και ο Μανόλης Γλέζος. Αποφυλακίσθηκε το 1953.
Εργάστηκε επί πολλά χρόνια στην πολιτική αριστερή εφημερίδα Αυγή, πρώτα ως ρεπόρτερ και αργότερα ως διευθυντής (1958-1961). Ο Λεωνίδας Κύρκος μπήκε στην πολιτική και εξελέγη μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου το 1961, 1963 και 1964 με την ΕΔΑ. Με την διάσπαση του ΚΚΕ, πήρε το μέρος των λεγόμενων ανανεωτικών δυνάμεων και βοήθησε στην καθιέρωση του ευρωκομμουνιστικού ΚΚΕ Εσωτερικού. Στις 21 Απριλίου 1967 συνελήφθη και παρέμεινε στη φυλακή για 5 χρόνια.
Μετά την μεταπολίτευση εκλέχτηκε βουλευτής, το 1974 και το 1977, και ευρωβουλευτής το 1981 και το 1985. Ο Κύρκος ήταν πρόεδρος και γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Εσωτερικών μέχρι τον Απρίλιο του 1987, οπότε εντάχθηκε στην Ελληνική Αριστερά (ΕΑΡ) της οποίας εκλέχτηκε πρόεδρος. Μαζί με το Χαρίλαο Φλωράκη, ίδρυσε τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου, του οποίου υπήρξε γραμματέας μέχρι το Μάρτιο του 1991. Από το 1989 μέχρι το 1993 ήταν βουλευτής με τον Συνασπισμό. Έγινε στόχος σφοδρής κριτικής από το χώρο του ΠΑΣΟΚ για την συμμετοχή του στην κυβέρνηση συνεργασίας με τον Μητσοτάκη.
To 2000 προτάθηκε τιμητικά από το κόμμα του Συνασπισμού για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, όμως η βουλή εξέλεξε τον ανθυποψήφιό του, Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο.
Το 2010, με επιστολή του δήλωσε στήριξή στο νέο κόμμα Δημοκρατική Αριστερά. Το τελευταίο διάστημα λόγω των προβλημάτων με την υγεία του είχε αποστασιοποιηθεί από την ενεργή πολιτική, αν και συχνά κατάθετε την άποψή του δημόσια. Ήταν χήρος με δύο γιους.
το ποντίκι
